bir dağ inşa ediyorum
kralı olacağım
bir dağ, tabii ki.
ne dertten eser olacak orda
ne de tasadan,
silme sevdiklerimle dolduracağım eteklerine kadar.
üstünde kale male olsun istemem
saray da olmasın
sur da
otlardan barınağımız olsun
yağmurun yuyup
güneşin kuruttuğu, yeter.
korku, yenmemiz gereken
tek düşmanımız olacak
ama yeneceğiz biz
onu da.
ve ben hep orda dağımın üstünde olacağım
ve ben bir gün kocayıp da
saçlarım ağardığında
çocuklarını yolla oraya, e mi
beni bulsunlar...
işte o zaman
ben onlara gönül ferahlığıyla dağımı verip gideceğim.
Christine Bachen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder