Güllerinde ağladığı bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun gözlerinde herzaman gözyaşı vardır.
Geceler onun gözyaşlarını kendine saklar.
Amagündüzün aydınlığında nemlenen gözleri onun hüzünlerini fısıldar.
Denizler onun gözyaşları gibi ıslak;
güneşler hüzünleri kadar sıcaktır.
Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onunsevgi saçan kokusu her zaman vardır.
Kokusu sevgiden, rengi hasrettenbir güldür.
O, kalbi hasretle yanmış ama sönmemiş,kül olmamış,
korolmuştur ve Allah adini kırmızı gül koymuştur.
Güllerin deseviştiği bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki sustuğu an bile sevgiyiyaşayan
bir kalbi vardır.
Onun gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır.
Ama o gözyaşlarında bile sevgiden gelen bir sıcaklık vardır.
Onungözünde vazolara girmenin bir anlamı yoktur.
Ama onun hüznünü vesevincini paylaştığı
kır çiçekleriyle arkadaşlığı vardır.
Güllerinde uyuduğu bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki onun geceleri bile
kapanmayan gözleri vardır.
Sevgisi gece gündüz yoldadır, duası,
kokusuan bean sevdiğine varır.
Güllerin de solduğu bir zaman vardır.
Ama bir gül var ki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştir de
bu yüzdenölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.
Ve onun mezar taşına şu yazılmıştır:
SEVMEYEN İNSANLAR ÖLÜR AMA,
SEVEN GÜLLER SOLMAZ..!
Alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder